To zwyczajne, że coś nieznanego zawsze budzi zaniepokojenie, coś nieco, o czym niedużo wiemy, albo słyszymy plotki, które jeszcze silniej napędzają bakcyla niepokoju. Tak jest naturalnie inaczej z różnymi operacjami, wizytą w szpitalu. Trudno się szokować, sprawność mamy tylko jedno, lękamy się go stracić, ale wiemy, że w przypadku kłopotów powinniśmy zdecydować się nawet na zabieg. Wielu przeznaczonych do zabiegu przepukliny pachwinowej zachowuje się tradycyjnie – nogi ścina im strach, a pot zalewa całe ciało. Bez przerażenia, ten operacja jest w rzeczywistości niegroźny. Zresztą poznajcie jak przebiega tego typu operacja.

naturalnie wartym podkreślenia jest fakt, że opisujemy tu przypadek znaleziony we właściwym czasie. Przepuklina pachwinowa, jak wiele innych przypadków, odkryta zbyt późno może stwarzać nieprzyjemności – w czasie zabiegu (zwiększone trudności), jak i po zabiegu (powikłania). Pamiętajmy więc o okresowych badaniach. Nie musimy mieszkać w dużym mieście, jak Warszawa, aby się przebadać (dobry anestezjolog Warszawa). Tego typu badania dostępne są w wielu miejscach.

Na początek jest wywiad i rozpoznanie, to na podstawie tych dwóch wskaźników lekarz przychodnia życie ndm jest przygotowany do podjęcia rozstrzygnięcia. przedtem jednak omawia diagnozę z anestezjologiem i pacjentem. Jeśli przepuklina jest małych gabarytów to nic nie stoi na przeszkodzie, żeby operować ją w znieczuleniu miejscowym. Zaleta tego typu rozwiązania jest zachęcająca – jeszcze w ten sam dzień opuścimy mury kliniki. Niestety nie często tak się to dzieje, ponieważ w wielu przypadkach przepuklina jest spora, rozrastająca się już od kilku lat. W tego typu położeniu należy zastosować znieczulenie połowy ciała (do kręgosłupa). Możliwe jest też znieczulenie ogólne, które sprawdza się u badanych dość impulsywnych, którzy ciężko przechodzą tego typu zabiegi.

Warto wiedzieć, iż jeśli zdecydujemy się na znieczulenie ogólne powinniśmy dostarczyć zestaw badań, tj. morfologia, układ krzepnięcia oraz rtg płuc. Operację najczęściej przeprowadza się techniką klasyczną, która polega na rozcięciu powłok brzusznych, a następnie na umieszczeniu przesuniętego fragmentu jelita we właściwym miejscu. Na samym końcu osłania się operowany obszar specjalnie do tego celu przeznaczoną siatką. Technika klasyczna to jednak nie jedyny wybór – można również operować techniką laparoskopową. Polega ona na tym, iż w pachwinie rozmieszcza się specjalistyczne prowadnice, dzięki którym wprowadzane są instrumenty chirurgiczne, którymi w dalszej kolejności dokonywana jest operacja (łącznie z wszyciem siatki).