Czy też pamiętasz jak brzmi pierwsza zasada, jakiej uczą się studenci medycyny? To wypowiedziane przez tak zwanego ojca nauk medycznych Hipokratesa łacińskie słowa: primo non nocere. Oznacza to, że już w starożytności obywatele byli świadomi faktu, iż podobnie jak działania medyków mogą leczyć, tak mogą także zrobić krzywdę.

Nasz system jest albowiem równocześnie niezwykle kruchy i słaby, wszakże z drugiej strony silny i odporny.

Wszelki lekarz wie o tym znakomicie. Przeto nauka takiego zawodu nie jest prosta, traktować ją należy chyba jako powołanie, gdyż prócz dogłębnej znajomości wymaga również cierpliwości i zrozumienia kłopotów, przez które przechodzi każda chora persona. Dla przykładu: czy wiesz, iż wszelki doktor studiuje wstępnie ogólną konstrukcję organizmu człowieka, a dopiero potem dobiera wyznaczoną specjalizację? Także przykładowo stomatolog (dentysta żoliborz) musi wiedzieć bardzo wiele o tym, jaki nacisk posiadają zęby na np. system nerwowy. A wymienionych specjalizacji lekarskich jest przecież bardzo dużo: neurolog, okulista czy też kardiolog to wyłącznie najbardziej znane przykłady. Ponadto okazują się być jeszcze tego typu branże jak przykładowo hepatolog lub dermatolog. Jest ich zresztą znacznie więcej.

A kto jest tzw. doktorem początkowego kontaktu, do jakiego chodzimy do przychodni? Jest to tak zwany internista, zatem lekarz ogólny, który po wstępnym rozpoznaniu dolegliwości mógłby spróbować pomóc na własną rękę i zapisać receptę na właściwy lek albo wypisać skierowanie do należytego fachowca zajmującego się daną przypadłością. Dopiero taki lekarz będzie w stanie dopomóc nam w naszej danej dolegliwości.

Nie należy zapomnieć także o pediatrach czy też o kimś takowym jak doktor medycyny pracy. Przecież to do niego należy się udać, aby sporządzić tzw. badania wstępne, jakie okazują się być potrzebne do pracy.