Twierdzenie mówiące o tym, że prywatna opieka medyczna jest w każdym przypadku lepsza, niż opieka świadczona w ramach Narodowego Funduszu Zdrowia jest mylna. Przeczytaj poniższy tekst i sprawdź, czym się różnią i jakiego rodzaju są ich słabe i mocne strony.

Opieka medyczna w granicach NFZ nierzadko kojarzy się Polakom ze słabą jakością leczenia oraz długimi kolejkami do fachowców. Z tego też powodu coraz częściej korzystamy z alternatywnej oferty. Ubezpieczenia osobiste albo prywatna opieka zdrowotna zapewnia poczucie bezpieczeństwa, przy czym nie zawsze zapewnia kompleksową ochronę zdrowia. Z tego powodu warto łączyć obydwa te warianty opieki zdrowotnej. Na polskim rynku usług zdrowotnych działają 2 podstawowe rodzaje ubezpieczenia medycznego. Pierwsze, na które składka pobierana jest obowiązkowo każdego miesiąca z naszych wynagrodzeń, wykonywana jest w placówkach mających kontrakt z NFZ. Drugie ubezpieczenie jest indywidualne i jest opłacane przez naszego zatrudniającego (ubezpieczenie grupowe) lub nas samych (zatem ubezpieczenie indywidualne). Jest ono realizowane w prywatnych zakładach medycznych stanowiących własność ubezpieczyciela lub jego partnerów.

Niezależnie od tego, jak duży zakres opieki medycznej zawiera nasze ubezpieczenie prywatne lub pracownicze, warto mieć swoją przychodnię NFZ. W przypadku poważnego zachorowania skierowanie do wyspecjalizowanej poradni lub na leczenie szpitalne ma prawo wystawić wyłącznie lekarz. To samo dotyczy tych osób, które zaczynają leczenie nowotworowe. Lekarz (lekarz medycyny pracy garwolin) z prywatnego gabinetu nie może wydawać karty diagnostycznej ani kierować na leczenie onkologiczne.

Publiczna opieka zdrowotna jest również niezbędna wtedy, kiedy chcemy otrzymać skierowanie do sanatorium albo na rehabilitację. Poza tym co poniektóre świadczenia, tego typu jak bezpłatne szczepionki obowiązkowe dla dzieci, otrzymamy wyłącznie w swej przychodni NFZ.